نام آزمایش
HSV Ab (IgG)
نام کامل تست
Herpes Simplex Virus Type 1 and/or 2 Antibodies, IgG
نام فارسی تست
آنتی بادی IgG علیه ویروس هرپس سیمپلکس (عامل تبخال)
نام های دیگر
HSV 1, 2 IgG
روش انجام
CLIA
نوع نمونه
S, PE, PH, BF, SCF
علت درخواست تست
- تشخیص عفونتهای هرپسی حاد اولیه
- کمک به تشخیص عامل عفونتهای اولیه دستگاه تناسلی
- ارزیابی زنان حامله از جهت آنتی‌بادی های هرپس سیمپلکس
- تعیین مقادیر مثبت سرمی در دریافت‌کنندگان پیوند عضو
- بررسی بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی و بیماران دچار ضایعات برجسته در مخاط دهان یا ناحیه تناسلی؛ که علائمی مشابه عفونتهای هرپسی دارند.
- ارزیابی بیماران دارای تب با علت نامعلوم بویژه در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی.
توضیح راجع به تست
هرپس سیمپلکس؛ عفونت ویروسی شایعی است که از طریق تماس با ترشحات مخاطی آلوده منتقل می شود. HSV-1 معمولاً در سیستم تنفسی، چشم یا دهان (زخم های سرد) یافت می شود.
HSV-2 (هرپس ژنیتال) نیز معمولاً در سیستم ادراری- تناسلی دیده می شود.
مدل شایع آلودگی با ویروس هرپس سیمپلکس؛ بصورت یک الگوی شامل: یک عفونت اولیه، دوره نهفتگی و باز فعال شدن بیماری است.
تیتر آنتی بادی IgG معمولا ۱ تا ۲ هفته پس از عفونت اولیه افزایش می یابد و ۶ تا ۸ هفته پس از عفونت به حداکثر می رسد و سپس کاهش می یابد.
وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد HSV نوع ۱ یا ۲ اغلب نشاندهنده قرار گرفتن در معرض عفونت پیشین به این ویروس می باشد و لزوماً نشاندهنده ابتلا به عفونت حاد HSV نمی باشد.
تست های تکمیلی
TORCH; CSF analysis
تداخلات آزمایشگاهی
پدیده واکنش متقاطع بین آنتی بادیهای ویروس HSV با ویروس واریسلا زوستر (VZV) یا آبله مرغان مشاهده شده است.
وجود آنتی‌بادی زمینه‌ای وسیع در جمعیت و واکنش متقاطع HSV-2 و HSV-1 تفسیر این تست را با مشکل روبرو کرده است.
اطلاعات تکمیلی
هرپس نوزادی غالباً توسط HSV-2 ایجاد می‌شود. تعیین مقادیر منفی سرمی زنان حامله‌ای که همسران آنان مثبت می‌باشند؛ در نزدیکی زمان زایمان توصیه می‌شود. نوزادانی که از مادران سرم منفی به دنیا می‌آیند و مبتلا به عفونت اولیه HSV-2 ژنیتال شده اند؛ نسبت به نوزادانی که از مادران سرم مثبت با عفونت مکرر اولیه هرپس ناحیه تناسلی (ژنتیال) به دنیا می‌آیند؛ در خطر بیشتری هستند. این خطر به خصوص در عفونت اولیه مادر در اواخر حاملگی بیشتر است.
نکته ۱: سرولوژی هرپس در تعیین اینکه زایمان در مادر با ضایعات محتمل هرپسی به صورت سزارین انجام شود یا نه؛ کمک‌کننده نمی‌باشد. همچنین سرولوژی هرپس در تشخیص نوزادان بسیار ضعیف مشکوک به هرپس مادرزادی هم کمک‌کننده نیست. در این مورد کشت ویروس و PCR ترجیح داده می‌شود ولی درمان نباید تا آماده شده جواب آزمایش به تاخیر افتد.
نکته ۲: هنوز هم استاندارد طلایی برای ردیابی HSV؛کشت ویروس می‌باشد که می‌تواند HSV را در ۹۰% بیماران آلوده شناسایی نماید. متاسفانه صحت تست‌های سرولوژیک زیاد نیست و فقط ۸۵% از بیمارانی که کشت مثبت دارند؛ سرولوژی آنها نیز مثبت می‌شود.
نکته ۳: برای تشخیص عفونت اولیه حاد هرپس انتظار افزایش تیتر ۴ برابری IgG وجود دارد. در عفونتهای عودکننده خیلی کمتر انتظار می‌رود تا این افزایش‌های تیتر وجود داشته باشد. بطور کلی با ارزش‌ترین کاربرد روش‌های سروتایپینگ تعیین آنتی‌بادی اختصاصی HSV-2 در زنان حامله برای پیش‌بینی خطر انتقال به نوزاد خواهد بود.
نکته ۴: نتایج سرولوژیکی شناسایی آنتی بادیهای HSV-1 و HSV-2 محل عفونت را مشخص نمی کند.
نکته ۵: انجام PCR بر روی نمونه‌های CSF جهت تشخیص انسفالیت هرپسی به تست سرولوژی ترجیح داده می‌شود.
نکته ۶: کشت ویروس هرپس برای تشخیص عفونت فعال هرپس تناسلی (HSV-2) در زنانی که در طی ۸- ۶ هفته آینده نوزادی با زایمان واژینال بدنیا خواهند آورد، انجام می گیرد.
نکته ۷: میزان مرگ و میر نوزادان به علت عفونت ویروسی هرپس بالا می باشد. در صورت وجود HSV در مادر باردار؛ ممکن است لازم باشد که نوزاد با سزارین بدنیا آید.
منابع
- Richard A. Mc Pherson, Matthew R. Pincus. Henry’s Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Method, 23rd edition, 2017, Elsevier.
- ARUP Laboratories
- Mayo Medical Laboratories
- Lab Tests Online
۵- جعفر آبادی آشتیانی مهتاب و همکاران. کتاب جامع تست های تشخیصی و آزمایشگاهی پاگانا ۲۰۱۴، انتشارات جامعه نگر، ۱۳۹۴ .